به نام او و برای طُ
نحوست ابری است که از زبان موجوداتِ خوب-مانند چون ابری محیط زیست را نابود و غم بر وجود مایان ریخت تا دیگر نتوانستیم یکدیگر را به وضوح تشخیص دهیم. نفرین‌گویانی انسان‌نما لیک درندگانی ویرانه‌ساز؛ کینه‌ورزانی لبخند-به-لب اما انتقام‌طلب. زهرِ زبان‌شان موجودات را دفن و زنده‌گان را مرده و زنده‌گی‌ها را ویران می‌ساخت تا جایی که حکومتِ شومی‌آفرینان غلبه نموده و ارباب مردگان شدند.
همین که طُ می‌خوانی کافی‌ست و من …
و این داستان ادامه دارد … با من بمانید.
آنِ 30
