به نام او برای طُ
گذارِ ز هَّم، هم گر میسّر گردد با ردِ زخمِ چلیپای ناعادلانهء چنین زیستی، آمیزشِ تفاهم امکان‌ش هم ممکنی نارواست. خشک-بارانی را نبودت معناست. طاعونِ تفکر، وبایِ فهم و آفتِ عدمِ بینش و شعورِ جهان‌گیر جای هضم ندارد. مُذکَرانِ-مردنما عامل‌ند بر این سیارهء بی‌بود با دستمایهء قسر.
همین که طُ تنها مَردِ این دورانی کافی‌ست.
این داستان ادامه دارد، با من بمانید …
آنِ 65
