دسته: اشعار

درد فقدان را که می‌داند که چیست جز به آن جانی که زهرش را کشید روی بودن را که وارونش کنی روی دیگر را به غم خواهی چشید …

نگاهِ کبوتر فرازِ برج موج موج ، مرغ مرده در آسمان دلت  را  به پرواز می‌دهد. …

قندیل شاخه گلی از سنگ مزارم  آویخته سخت ساییده  از نوشتارِ جمله‌ایی گذار  براین گور موجب شادی مرحومه  است. …

سقوط تکرار یک حرف و عشق آغاز آن است. …

دوستت دارم  گفت رد شدم دوستت دارم گفتم رد شد . …

گل  مظهر عشق‌ست آنان گفتند؛ خندیدم او رفت  دسته گلی آورد تقدیم شما من رفتم … …

عشق  تنها سزاوار طُ‌ست                                  سیراب کن مرا ! …

یراهای پیشانی‌اش شاهراه تجربه، چینه‌های پیرامون لبانش موج‌های به ساحل خفته وجودش  بستر دریای عشق، دلش! …

زندگی پایان زیبایی‌ستدر بدو شکفتن بغضی نورسدردامانِ م ر گ …….. …

غزل سَر می‌بُرم،قربانی‌ت جان فدای هم تو، هم مادرت، جان طُ را خواهم نمی‌دانم چه حدی نشان ده راه را، قوربان سَنَ جان …